10 - Slender Man

Στην ταινία παρακολουθούμε τέσσερις μαθήτριες γυμνασίου, που ζουν σε μία επαρχιακή πόλη της Μασαχουσέτης. Μία μέρα  αποφασίζουν, να οργανώσουν ένα τελετουργικό στο όνομα μίας υπερφυσικής παρουσίας, του Slender Man. Όλα φαίνονται φυσιολογικά, μέχρι που ένα μέλος της παρέας τους εξαφανίζεται μυστηριωδώς. Σιγά, σιγά αρχίζουν να συνειδητοποιούν ότι έκαναν ένα τεράστιο λάθος. Δεν έχουν ιδέα τι είναι αυτό το πλάσμα που κάλεσαν στην πόλη τους και δεν έχουν επίσης ιδέα πως θα το διώξουν…

Σύμφωνα με τον μύθο ο Slender Man είναι μία ψηλόλιγνη και απρόσωπη τρομακτικής φιγούρας ντυμένης στα μαύρα, με μακρυά χέρια και πόδια. Η φιγούρα αυτή καταδιώκει και απαγάγει παιδιά, υποχρεώνοντας τα να κάνουν φρικιαστικά πράγματα χωρίς εκείνα να το θέλουν.

Πρωταγωνιστούν: Stars: Joey King, Julia Goldani Telles, Jaz Sinclair

Για να μειώσουν το ποσοστό της εγκληματικότητας κάτω από το 1% για τον υπόλοιπο χρόνο, οι Νέοι Εθνοπατέρες της Αμερικής δοκιμάζουν μια κοινωνιολογική θεωρία που επιτρέπει την απρόσκοπτη εκτόνωση βίας για ένα βράδυ σε μια απομονωμένη κοινότητα. Όταν, όμως, η βία των τυράννων συναντά την οργή των κοινωνικά περιθωριοποιημένων, αυτό που ξεκίνησε σε μια κοινότητα, δοκιμαστικά, θα ξεχυθεί και θα εξαπλωθεί σε όλο το έθνος.

Πρωταγωνιστούν:  Y'lan Noel, Lex Scott Davis, Joivan Wade

6 - The Meg

Ένα βαθυσκάφος που παίρνει μέρος σ΄ ένα διεθνές πρόγραμμα υποθαλάσσιας παρατήρησης δέχεται επίθεση από ένα τεράστιο πλάσμα που θεωρούνταν εξαφανισμένο και ως αποτέλεσμα βρίσκεται ακινητοποιημένο στο βάθος του Ειρηνικού, με όλο το πλήρωμά του παγιδευμένο. Με το χρόνο να τελειώνει, ο εμπειρογνώμονας δύτης διάσωσης Τζόνας Τέιλορ (Τζέισον Στέιθαμ) προσλαμβάνεται από έναν οραματιστή Κινέζο ωκεανογράφο (Γουίνστον Τσάο), και ενάντια στην επιθυμία της της κόρης του,Σουγίν (Λι Μπινγκμπίνγκ), ξεκινά για να σώσει το πλήρωμα - και τον ίδιο τον ωκεανό - από την απειλή: ένα προϊστορικό καρχαρία μήκους 75 ποδιών που είναι γνωστός ως Megalodon. Αυτό που δεν περνά από το μυαλό κανενός είναι ότι πολλά χρόνια πριν, ο Τέιλορ είχε ξανασυναντήσει το ίδιο τρομακτικό πλάσμα. Τώρα, με τη βοήθεια της Σουγίν, πρέπει ν’ αντιμετωπίσει τους φόβους του να έρθει ξανά αντιμέτωπος με το μεγαλύτερο αρπακτικό όλων των εποχών και να ρισκάρει τη ζωή του για να σώσει όλους τους παγιδευμένους στο βυθό.

Πρωταγωνιστούν:  Jason Statham, Bingbing Li, Rainn Wilson

5 - The Nun

Όταν μια νεαρή καλόγρια αυτοκτονεί σ΄ένα μοναστήρι της Ρουμανίας, ένας ιερέας με θολό παρελθόν και μία ασκούμενη μοναχή, στέλνονται από το Βατικανό για να διερευνήσουν το θάνατό της, όμως στην πορεία έρχονται αντιμέτωποι με μία σειρά από ένοχα μυστικά. Διακινδυνεύοντας όχι μόνο τη ζωή τους αλλά και την πίστη και τις ίδιες τις ψυχές τους, παλεύουν τις δαιμονικές δυνάμεις που εμφανίζονται στο διάβα τους παίρνοντας τη μορφή της δαιμονικής μοναχής που τρομοκράτησε το κοινό στο «The Conjuring 2». Την ίδια στιγμή, η μονή γίνεται ένα τρομακτικό πεδίο μάχης ανάμεσα στους ζωντανούς και των καταραμένους. 

Πρωταγωνιστούν:  Demián Bichir, Taissa Farmiga, Jonas Bloquet

4 - Unsane

Η Σόγιερ Βαλεντίνι της Κλερ Φόι μόλις μετακόμισε από την Βοστόνη στην Πενσιλβάνια για να κάνει μια νέα αρχή. Τα πράγματα δεν είναι εύκολα, οι ρυθμοί είναι απαιτητικοί και οι αγαπημένοι της άνθρωποι βρίσκονται μακριά, γεγονός που κάνει ακόμα πιο έντονες τις καθημερινές δυσκολίες. Όταν όμως βρεθεί – ενάντια στη θέλησή της – κλεισμένη σε μία ψυχιατρική κλινική, η Σόγιερ θα αναγκαστεί να καταφύγει σε όσα τελευταία αποθέματα δυνάμεων διαθέτει για να αντιμετωπίσει μετωπικά τον χειρότερό της φόβο και να αποδείξει πέραν κάθε αμφιβολίας πως τίποτα από όσο την κυνηγούν δεν είναι προϊόν της φαντασίας.

Πρωταγωνιστούν:  Claire Foy, Joshua Leonard, Jay Pharoah 

Πρεμιέρα 23/3/2018 στις ΗΠΑ

2 - Annihilation

Μία βιολόγος παίρνει μέρος σε μια απόρρητη και επικύνδινη αποστολή, σε ένας μέρος όπου οι φυσικοί νόμοι δεν ισχύουν.

Είναι μια ταινία για τη δυαδικότητα, για την αυτοκαταστροφή, την εξέλιξη, τη βιολογία και για το αν μπορούμε να εμπιστευόμαστε το μυαλό ή το σώμα μας. 

Πρωταγωνιστούν: Natalie Portman, Jennifer Jason Leigh, Tessa Thompson

1 - Hereditary

Μια οικογένεια με τα μέλη της μάλλον αποστασιοποιημένα μεταξύ τους, αλλά όχι πολύ διαφορετική από εκείνη της διπλανής πόρτας, οι Γκρέιαμ συνέρχονται από τον πρόσφατο θάνατο της αινιγματικής γιαγιάς της οικογένειας. Μιας γυναίκας με την οποία κανείς τους δεν δείχνει να είχε πραγματικά ισχυρούς συναισθηματικούς δεσμούς, αλλά που ο χαμός της μοιάζει με κάποιον τρόπο να έχει ξεκλειδώσει κάτι ανομολόγητο, δοκιμάζοντας σταδιακά τα όρια της ανοχής τους στον τρόπο που αντιμετωπίζουν τις μεταξύ τους σχέσεις αλλά και τις καθημερινές τους συνήθειες. Όταν μια δεύτερη, ακόμα μεγαλύτερη τραγωδία χτυπά την οικογένεια, κινηματογραφημένη με έναν σχεδόν πρωτόγνωρα σοκαριστικό τρόπο, οι ισορροπίες εκτροχιάζονται χωρίς επιστροφή.

Με τους: Toni Collette, Milly Shapiro, Gabriel Byrne

Ο αγαπημένος του Φεστιβάλ Καννών Ισπανός Χάιμε Ροσάλες, η ήρεμη δύναμη από την Ολλανδία Νάνουκ Λέοπολντ και οι εικαστικοί και σκηνοθέτες Λεόν και Κοσίνια με φόρα από το Γκούγκενχαϊμ και τη Μπιενάλε Βενετίας, είναι οι προτάσεις του 59ου Φεστιβάλ για αφιερώματα που θα συζητηθούν.

Συστήνουμε δημιουργούς οι οποίοι αυτή τη στιγμή γράφουν ξανά τα όρια του διεθνούς σινεμά, ωστόσο παραμένουν σχετικά άγνωστοι στην Ελλάδα και στο Φεστιβάλ θα έχουμε τη σπάνια ευκαιρία να τους ανακαλύψουμε. Οι σκηνοθέτες θα βρεθούν στη Θεσσαλονίκη για να παρουσιάσουν το έργο τους στο κοινό.

Χάιμε Ροσάλες: Κοιτώντας πίσω από κλειστές πόρτες

Έχετε αισθανθεί ποτέ πως κάποιος σας παρακολουθεί από απόσταση; Κι ύστερα έχει ξαφνικά πλησιάσει χωρίς να το πάρετε είδηση; Ο 48χρονος Ισπανός Χάιμε Ροσάλες έχει ένα σπάνιο ταλέντο να παρατηρεί με μια ένταση μεταδοτική. Σα να μπαίνει κρυφά σε διαμερίσματα και να κλέβει στιγμές. Από τους πιο σημαντικούς εκπροσώπους του νέου ισπανικού κινηματογράφου, με σταθερή παρουσία στο Φεστιβάλ Καννών, επιρροές από Μπρεσόν και Όζου, κι ένα πολύ προσωπικό ύφος, ο Ροσάλες δημιουργεί υπέροχα κάδρα, φτιαγμένα με μοιρογνωμόνιο, που δίνουν έμφαση σ’ εκείνες τις στιγμές που δεν θέλουμε να μας βλέπει κανείς. Στο αφιέρωμα του 59ου Φεστιβάλ θα απολαύσουμε και θα ανακαλύψουμε τις έξι μεγάλου μήκους ταινίες του.

Petra (2018): Η πιο πρόσφατη ταινία του Ροσάλες και σίγουρα η πιο φιλόδοξη, είναι ένα ψυχολογικό θρίλερ με απρόβλεπτη εξέλιξη. Η Πέτρα, ύστερα από τον θάνατο της μητέρας της ψάχνει να βρει τον πατέρα που δεν γνώρισε ποτέ. Η αναζήτηση θα την οδηγήσει σε έναν αναγνωρισμένο δύστροπο καλλιτέχνη που έχει χτίσει μια άλλη ζωή. Πυκνό, σαρωτικό σινεμά, μια σύγχρονη εκδοχή αρχαίας τραγωδίας που θα συναρπάσει το μεγάλο κοινό.

Όμορφη νιότη (2014): Η Ναταλία και ο Κάρλος, δυο φτωχοδιάβολοι που ονειρεύονται μια καλύτερη ζωή γυρίζοντας πορνό, αποκτούν μια κόρη, που θα μπορούσε να σημάνει την ψυχολογική τους ενηλικίωση, όμως επιβεβαιώνει πως κάποιοι φαύλοι κύκλοι δεν σπάνε ποτέ. Σχόλιο πάνω στην Ευρώπη των δυο ταχυτήτων που απέσπασε Ειδική Μνεία Οικουμενικής Επιτροπής στο Φεστιβάλ Καννών.

Dream and Silence (2012): Η τέλεια ζωή ενός ζευγαριού με δυο παιδιά διακόπτεται βίαια όταν ένα μοιραίο τροχαίο τους στερεί το ένα παιδί και μαζί τη μνήμη του πατέρα. Εκείνος δεν θυμάται τίποτα, όσο η μητέρα θρηνεί μόνη και απελπισμένη. Εγκεφαλικό, σύνθετο σινεμά για τον εύθραυστο ανθρώπινο συνδετικό ιστό.

Bullet in the Head (2008): Χωρίς διάλογο ο σκηνοθέτης παρατηρεί από απόσταση έναν καθημερινό άνθρωπο. Τρώει, ψωνίζει, συναντιέται με φίλους και ξαφνικά σκοτώνει. Ένα σχόλιο του Ροσάλες με φόντο την εκρηκτική χώρα των Βάσκων.

Η ξαφνική βία είναι βασικό συστατικό στο σινεμά του ισπανού δημιουργού. Είτε προέρχεται από έναν βαριεστημένο ανθρωπάκο που μετατρέπεται σε κατά συρροή δολοφόνο όπως στο The Hours of the Day, είτε από μια τρομοκρατική ενέργεια που στερεί από μια χωρισμένη μητέρα το μοναχοπαίδι της στο La Soledad. Όλοι οι ήρωές του ζουν ανάμεσά μας, κι έτσι αφού ο Ροσάλες αφηγηθεί την ιστορία τους, ανεβαίνει ψηλά στις ταράτσες της πόλης και τους ήχους της που καλύπτουν τις μικρές, τρυφερές ή ζοφερές ανθρώπινες στιγμές. 

Η Νάνουκ Λέοπολντ και το κυνήγι της ευτυχίας

Η ολλανδή σκηνοθέτιδα Νάνουκ Λέοπολντ προκαλεί και συχνά ενοχλεί, θέτει τις ερωτήσεις μόνο και μόνο για να κάνει «πάσα» στον θεατή που θα δώσει τις απαντήσεις στο τέλος. «Θέλω οι ταινίες μου να είναι περισσότερο για το τι πιστεύει και τι νιώθει αυτός που τις βλέπει, παρά για το τι λέει ή τι κάνει κάποιος στην οθόνη», σημειώνει η ίδια. Γεννημένη το 1968 στο Ρότερνταμ, η Λέοπολντ είναι από τις πιο καταξιωμένες δημιουργούς στην Ολλανδία, με εντυπωσιακή διεθνή φεστιβαλική πορεία μέσα από έξι ταινίες. Ο φακός της ζουμάρει στις οικογενειακές και ερωτικές σχέσεις: το απαγορευμένο σε διάφορες εκδοχές, όλα όσα μπορούν να τινάξουν τα πάντα στον αέρα μέσα σε μια στιγμή. Τα υλικά στο σινεμά της είναι απλά και τα διαχειρίζεται με αξιοθαύμαστη εκφραστική οικονομία, δίνοντας απόλυτη ελευθερία και προτεραιότητα στους χαρακτήρες της.

Cobain (2017): Η τελευταία ταινία της Λέοπολντ κέρδισε τις εντυπώσεις στο Φεστιβάλ Βερολίνου με τον ωμό/τρυφερό ρεαλισμό της. Ένας έφηβος είναι αποφασισμένος να σώσει την έγκυο μητέρα του από τα ναρκωτικά και το πεζοδρόμιο. Με πυγμή ενήλικα, θα φτάσει στα άκρα για να το πετύχει και θα ραγίσει καρδιές.

It’s All So Quiet (2013): Μια απαγορευμένη έλξη που ψάχνει διέξοδο. Ένας ερμητικά κλειστός άνδρας που έχει αφοσιωθεί στον κατάκοιτο πατέρα του. Και μια συγκινητική ελεγεία για τη μοναξιά, την αγάπη που ασφυκτιά, την ευκαιρία για προσωπική ευτυχία.

Brownian Movement (2010): Η Σάντρα Χίλερ (Τόνι Έρντμαν) στο ρόλο μιας γιατρού που υποκύπτει σε ανομολόγητες επιθυμίες και απατά κατά συρροή τον σύζυγό της με τους ασθενείς της. Αρκεί μια νέα αρχή στην Ινδία για να σωθεί ο γάμος τους;

Wolfsbergen (2007): Μια δυσλειτουργική οικογένεια σε αλλεπάλληλες κρίσεις που φλερτάρουν εξίσου με το δράμα και τη μαύρη κωμωδία. Αφορμή, η επιθυμία του πατριάρχη να δώσει τέλος στη ζωή του, ζητώντας τη βοήθεια των οικείων του.

Guernsey (2005): Η αυτοκτονία μιας συναδέλφου συγκλονίζει υπαρξιακά μια φαινομενικά ευτυχισμένη νεαρή γυναίκα που αναθεωρεί καθολικά τη σχέση της με την οικογένειά της. Πώς απομακρύνθηκαν τόσο; Τι σημαίνει η ίδια γι’ αυτούς;

Iles flottantes (2001): Το γεμάτο φρεσκάδα ντεμπούτο της Λέοπολντ εστιάζει σε ένα ερωτικό γαϊτανάκι με πρωταγωνίστριες τρεις κολλητές μπλεγμένες σε απιστίες και αμαρτίες, οι οποίες ψάχνουν τον έρωτα και τον εαυτό τους στην ηλικία των 30. 

Κριστομπάλ Λεόν & Χοακίν Κοσίνια: Μια φορά κι έναν σκοτεινό καιρό…

Είστε έτοιμοι για ένα παραισθησιογόνο ταξίδι στους πιο αλλόκοτους κόσμους που είδατε ποτέ; Οδηγοί, οι 38χρονοι χιλιανοί εικαστικοί και σκηνοθέτες Κριστομπάλ Λεόν και Χοακίν Κοσίνια που έχουν κάνει με τις σκοτεινές, σουρεαλιστικές stop motion animation ταινίες τους το γύρο του κόσμου σε διεθνή φεστιβάλ, μουσεία και γκαλερί. Μεταξύ αυτών, η Μπιενάλε της Βενετίας και το Γκούγκενχαϊμ της Νέας Υόρκης, αλλά και τα φεστιβάλ Ρότερνταμ, Λοκάρνο, IDFA, καθώς και το φετινό Φεστιβάλ Βερολίνου, όπου ενθουσίασαν με την τελευταία τους δουλειά –και πρώτη μεγάλου μήκους ταινία τους- The Wolf House. Η ταινία θα προβληθεί στη Θεσσαλονίκη μαζί με εννιά μικρού μήκους δημιουργίες τους: όλα δείγματα ενός πρωτοποριακού πειραματικού σινεμά που μας στοιχειώνει μπλέκοντας τα πιο όμορφα όνειρα με τους πιο δύστροπους εφιάλτες.

Οι δημιουργοί αφηγούνται ζοφερά παραμύθια -βασισμένα σε αλήθειες- για μεγάλα παιδιά, σε μια ντελιριακή κινηματογραφική εμπειρία που παίζει με το φαντασιακό και το υποσυνείδητο, φέρνοντας στο νου το σινεμά του Γιαν Σβανκμάγιερ και των αδελφών Κουέι. Οι ταινίες τους αγγίζουν θέματα-ταμπού όπως η χιλιανή δικτατορία, η θρησκεία αλλά και το σεξ, μέσα από μια εξωπραγματική μείξη τεχνικών που συνδυάζει το stop motion με φιγούρες από παπιέ μασέ, πραγματικά σκηνικά και αντικείμενα, σκίτσα και φωτογραφίες. Όπως το πρόσφατο έργο τους The Wolf House (2018), μια ενήλικη εκδοχή του παραμυθιού με τα τρία γουρουνάκια που επιστρέφει στη διαβόητη «αποικία της αξιοπρέπειας» που συγκλόνισε τη Χιλή, έργο των ναζί και κέντρο βασανιστηρίων του δικτάτορα Πινοσέτ. Ηρωίδα, η νεαρή Μαρία που δραπετεύει από εκεί, βρίσκει καταφύγιο σε ένα αγροτικό σπίτι και παλεύει με το φόβο της - τον «κακό λύκο».

Οι Λεόν και Κοσίνια είναι γνωστοί ωστόσο στον καλλιτεχνικό κόσμο για τα μικρού μήκους διαμάντια τους. Όπως τα φιλμ Nocturno de Chile (2008, συνσκηνοθεσία με Νάιλς Ατάλα) και The Witch and the Lover (2012) που ανατρέχουν στο παρελθόν της Χιλής, τα Father.Mother., The Arc (2011) και The Andes (2012), που αντλούν συμβολισμούς από τον μαγικό ρεαλισμό της Λατινικής Αμερικής, καθώς και τα The Smaller Room (2009, σκηνοθεσία: Κρ. Λεόν & Νίνα Βέρλε), Lucia (2007) και Luis (2008, συνσκηνοθεσία με Ν. Ατάλα), που αναπλάθουν μύθους που περνούν από την ομορφιά στο γκροτέσκο. Και ακόμη μια έκπληξη: το μικρού μήκους Weathervane (2010, σκην. Χοακίν Κοσίνια), μια σειρά από ζωγραφικές βινιέτες που απεικονίζουν κι ένα τραγούδι του ομώνυμου άλμπουμ της νεοϋορκέζικης indie μπάντας The Freelance Whales.

filmfestival.gr

http://www.cinemagazine.gr
Η ταινία «Άβανος» του Παναγιώτη Χαραμή ήταν ο μεγάλος νικητής του 41ου Φεστιβάλ Ελληνικών ταινιών μικρού μήκους Δράμας

Ολοκληρώθηκε το 41ο Φεστιβάλ Ελληνικών Ταινιών Μικρού Μήκους Δράμας, με τον «Άβανο» του Παναγιώτη Χαραμή να κερδίζει τον Χρυσό Διόνυσο του φεστιβάλ.

Η κριτική επιτροπή του Φεστιβάλ, αποτελούμενη από τον Βασίλη Καρδάση (Πρόεδρο) και μέλη τους Βαγγέλη Λυμπερόπουλο, Έλενα Μαυρίδου, Άρη Σταύρου, Γιώργο Τελτζίδη ανέφερε σχετικά με τις βραβεύσεις πως «Πολλές ταινίες ξεχωρίσαμε και θα το δείτε στη συνέχεια. Έχουμε απόλυτη συνείδηση ότι υπήρχαν και άλλες πολύ καλές, ή έστω με ξεχωριστά χαρίσματα ταινίες, που δεν λαμβάνουν κάποιο βραβείο ή μια τιμητική διάκριση. Πώς θα ήταν δυνατόν άλλωστε από την πληθώρα των ταινιών! [...] Θα ακούσετε τις αποφάσεις της Επιτροπής. Ευχόμαστε να κινητοποιήσουν τις αισθήσεις σας και να σας παρακινήσουν, ώστε πολλοί από εσάς να ακολουθήσετε το Φεστιβάλ Δράμας στο ταξίδι του».

Αναλυτικά τα Βραβεία του 41ου Εθνικού τμήματος είναι:

Χρυσός Διόνυσος

«Άβανος» σε σκηνοθεσία του Παναγιώτη Χαραμή.

«Για την πιστή αποτύπωση του αδιεξόδου των ηρώων της σε ένα περίκλειστο μη-αστικό περιβάλλον, με άρτια πολυεπίπεδη κινηματογράφηση».

Αργυρός Διόνυσος

«Έκτορας Μαλό - Η τελευταία μέρα της χρονιάς» σε σκηνοθεσία της Ζακλίν Λένζου. 

«Για την ιδιαίτερη κινηματογραφική αφήγηση».

Βραβείο «Σωκράτης Δημητριάδης» για την καλύτερη ταινία της κατηγορίας Έλληνες του Κόσμου

«Calling» σε σκηνοθεσία  της Άρτεμις Αναστασιάδου.

«Σε μια ταινία που αγγίζοντας μια δύσκολη θεματική, αυτή μιας δυσλειτουργικής οικογένειας, καταφέρνει να αποδώσει υψηλά νοήματα».

Βραβείο Ντοκιμαντέρ

«La Ultima Hija» σε σκηνοθεσία της Εύης Καραμπάτσου.

Βραβείο Καλύτερης Σπουδαστικής Ταινίας

«Πολυέλαιος» σε σκηνοθεσία του Αντώνη Γλαρού.

Βραβείο Τώνια Μαρκετάκη για την καλύτερη γυναικεία σκηνοθετική παρουσία

«En partie» σε σκηνοθεσία της  Αναστασίας Μελία Ελευθερίου.

Για το ρυθμό, την τόλμη και την αριστοτεχνική κατασκευή.

Ειδικό βραβείο πρωτοεμφανιζόμενου σκηνοθέτη. «Ντίνος Κατσουρίδης»,

«Νάρκη» σε σκηνοθεσία του Δημήτρη Τσαλαπάτη.

«Για τη γεμάτη αυτοπεποίθηση 1η κινηματογραφική δημιουργία».

Στην μνήμη του μεγάλου Έλληνα κινηματογραφιστή, η  οικογένεια Κατσουρίδη συνεχίζει να χορηγεί το βραβείο που είχε αθλοθετήσει ο ίδιος πριν από 18 χρόνια και προσφέρει στο σκηνοθέτη πλήρη τεχνική κάλυψη για την παραγωγή της επόμενης ταινίας του.

Ειδικό Βραβείο Περιβάλλον & Κλιματική Αλλαγή

«Τέταρτος Τοίχος» σε σκηνοθεσία του Δημήτρη Γκότση.

«Για την ευρεία αποτύπωση του περιβαλλοντικού ζητήματος».

Τιμητική Διάκριση Σεναρίου

Στον Παναγιώτη Χαραμή για το σενάριο της ταινίας  «Άβανος» την οποία και σκηνοθέτησε.

Τιμητική διάκριση Φωτογραφίας

Στον Claudio Bolivar -GSC για την φωτογραφία στην ταινία «Άβανος», σε σκηνοθεσία του  Παναγιώτη Χαραμή.

Τιμητική Διάκριση Μοντάζ

Στην  Μυρσίνη Αριστείδου για το μοντάζ της ταινίας « Άρια» την οποία και σκηνοθέτησε.

Τιμητική Διάκριση Καλύτερης Γυναικείας Ερμηνείας

Στη Σοφία Κόκκαλη  για την ερμηνεία της στην ταινία «Μόλλυ 6-8» σε σκηνοθεσία του Ευθύμη Μιχελουδάκη.

Τιμητική Διάκριση Καλύτερης Ανδρικής Ερμηνείας 

Στον Κίμωνα Κουρή για την ερμηνεία του στην ταινία «Άβανος» σε σκηνοθεσία του  Παναγιώτη Χαραμή.

Τιμητική Διάκριση Ήχου

Στον Adriano Mantova  για την ταινία «Ave Eva» σε σκηνοθεσία της Oliwia Twardowska.

Τιμητική Διάκριση Σχεδιασμού Ήχου

Στον William Miller για την ταινία «The sound» σε σκηνοθεσία του Antony Petrou.

Τιμητική Διάκριση  Πρωτότυπης Μουσικής 

Στον Βασίλη Ζλατάνο για τη μουσική της ταινίας «Βουρβουρού» σε σκηνοθεσία της Καρίνας Λογοθέτη.

Τιμητική Διάκριση Σκηνικών

Στη Χρύσα Σερδάρη για την ταινία «Άβανος» σε σκηνοθεσία του  Παναγιώτη Χαραμή.

Τιμητική Διάκριση Κοστουμιών

Στη Μάρλι Αλειφέρη για την ταινία «Βουρβουρού» σε σκηνοθεσία της Καρίνας Λογοθέτη.

Ειδικό Βραβείο

To ειδικό Βραβείο απονέμεται στο Βασίλη Κεκάτο για την ταινία «Η Σιγή των Ψαριών όταν Πεθαίνουν».

«Για την ανατρεπτική ιδέα και τη σαρκαστική διάθεση έναντι στο θάνατο».

Εύφημο Μνεία

Εύφημος μνεία απονέμεται στην Νιόβη Χαραλάμπους για την ερμηνεία της  στην ταινία «Quidnunc» σε σκηνοθεσία του Χάρη Αγιώτη.

Εύφημο Μνεία

Εύφημος μνεία απονέμεται  στον Chris Scott για την ερμηνεία του  στην ταινία «Βeyond good & evil or (The exuberantly painful process of teething» σε σκηνοθεσία του Αλέξανδρου Παπαθανασόπουλου.

«Για τον εσωτερικό ρυθμό που ανέπτυξε στο ρόλο. Για την ισορροπημένη απόδοση ενός ακραίου χαρακτήρα».

Βραβείο PITCHING LAB Φίνος Φιλμ

Η Φίνος Φιλμ απένειμε το βραβείο PITCHING LAB στο πλαίσιο του 41ου Φεστιβάλ Ταινιών Μικρού Μήκους Δράμας στο Θάνο Ψυχογιό για το project Scar. Το βραβείο συνοδεύεται με το χρηματικό ποσό των 1.500 ευρώ προσφορά της Φίνος Φιλμ.

Διακρίσεις κίνητρα Ελληνικού Κέντρου Κινηματογράφου

To Ελληνικό Κέντρο Κινηματογράφου απένειμε χθες βράδυ και τρεις διακρίσεις ΚΙΝΗΤΡΑ στους εξής νέους κινηματογραφιστές. 

Το Ελληνικό Κέντρο Κινηματογράφου βραβεύει νέους δημιουργούς, οι οποίοι βρίσκονται στα πρώτα τους βήματα και τούς παρέχει το ΚΙΝΗΤΡΟ για να συνεχίσουν να δημιουργούν στον κινηματογράφο. Για το λόγο αυτό το ΕΚΚ αποφάσισε να απονείμει 6 ισότιμα βραβεία, χρηματικού ποσού ύψους 2.000€ το καθένα, ως ενίσχυση για την πραγματοποίηση της επόμενης ταινίας τους.

Τα βραβεία απονέμονται στους ακόλουθους δημιουργούς:

- Για την ταινία Yawth, στoυς σκηνοθέτες  Λήδα Βαρτζιώτη και Δημήτρη Τσακαλέα.

- Για την ταινία Εντροπία στο σκηνοθέτη  Χρήστο Τάτση.

- Για την ταινία Βασιλεία στη σκηνοθέτιδα Αναστασία Κρατίδη.

- Για την ταινία Tropical  Dreams στη σκηνοθέτιδα Βαγγελιώ Σουμέλη.

- Για την ταινία En Partie στη σκηνοθέτιδα Αναστασία Μελία Ελευθερίου.

- Για την ταινία Κιόκου  πριν έρθει το καλοκαίρι στο σκηνοθέτη Κωστή Χαραμουντάνη.

Βραβείο PITCHING LAB Ελληνικού Κέντρου Κινηματογράφου

Το Ελληνικό Κέντρο Κινηματογράφου απένειμε το βραβείο PITCHING LAB στο πλαίσιο του 41ου Φεστιβάλ Ταινιών Μικρού Μήκους Δράμας στον  Michael Kam για το project Nursey Rhyme ως οικονομική ενίσχυση με το χρηματικό ποσό των 2.000€ για την παραγωγή της ταινίας.

Βραβείο Ένωσης Ελλήνων Κινηματογραφιστών

Το GSC, η Ένωση Ελλήνων Κινηματογραφιστών, είναι ουσιαστικά μία ένωση των διευθυντών φωτογραφίας του ελληνικού κινηματογράφου.

Οι διευθυντές φωτογραφίας σε ολόκληρο σχεδόν τον κόσμο αρέσκονται να τονίζουν ότι η διεύθυνση φωτογραφίας δεν είναι ένα απλό τεχνικό ακολούθημα της κινηματογραφικής ταινίας, αλλά αποτελεί μία θεμελιώδη όψη της ίδιας της αφήγησής της. Αποκαλούν δε αυτή την όψη ως «οπτική αφήγηση», η οποία, μολονότι εντάσσεται ολοκληρωτικά στο κυρίως σώμα της ταινίας, ακολουθεί παράλληλα του δικούς της κώδικες και υπακούει στους δικούς της κανόνες.

Συντασσόμενοι με αυτή την πεποίθηση, η Ένωση Ελλήνων Κινηματογραφιστών έχει ονομάσει το βραβείο της «βραβείο για την οπτική αφήγηση» και το απονέμει κάθε χρόνο σε έναν νέο Έλληνα διευθυντή φωτογραφίας.

Έτσι, στο πλαίσιο του 41ου Φεστιβάλ Ταινιών Μικρού Μήκους, η Επιτροπή της Ένωσης Ελλήνων Κινηματογραφιστών, αποτελούμενη από τους Χρ. Αλεξανδρή, Γ. Φρέντζο και Διον. Ευθυμιόπουλο, κρίνοντας ότι με την εικόνα του υπηρετεί με συνεπή και ουσιαστικό τρόπο την ταινία, απένειμε το «βραβείο για την οπτική αφήγηση» στον Γιάννη Σίμο, για την «Νάρκη» σε σκηνοθεσία του Δημήτρη Τσαλαπάτη.

Βραβείο Ομοσπονδίας Κινηματογραφικών Λεσχών Ελλάδας

Η Ομοσπονδία Κινηματογραφικών Λεσχών Ελλάδας απένειμε Βραβείο Καλύτερης Ταινίας του Εθνικού Διαγωνιστικού Τμήματος του 41ου Φεστιβάλ Ταινιών Μικρού Μήκους Δράμας στην ταινία «37 Μέρες» της Νικολέτας Λεούση γιατί με «αμεσότητα, αφηγηματική αρτιότητα, κριτική ρεαλιστική ματιά, φαντασία, χιούμορ και ζωντανή αποτύπωση του κεντρικού γυναικείου χαρακτήρα, που ερμηνεύει δυναμικά η Έλλη Τρίγγου, αναδεικνύει την αγωνία των νέων για την εξασφάλιση του δικαιώματος στην εργασία και την ανάγκη δυναμικής διεκδίκησής του».

Βραβείο Πανελλήνιας Ένωσης Κριτικών Κινηματογράφου

Πριν από την ανακοίνωση του βραβείου η ΠΕΚΚ υπενθύμισε πως στήριζε και εξακολουθεί να στηρίζει τον αποκεντρωμένο θεσμό, που γεννήθηκε εδώ στη Δράμα, την ώρα που πολλαπλασιάζονται οι συγγενείς διοργανώσεις και πως ο αριθμός των συμμετοχών στο εθνικό διαγωνιστικό πρόγραμμα παραμένει μεγάλος. Η δραστική μείωσή του είναι απαραίτητη, ώστε να μην αδικούνται οι αξιόλογες παρουσίες από τη μία και να μην υποχωρεί ο μέσος όρος της ποιότητας από την άλλη.

«Μέσα από 3-4 υποψηφιότητες που μας απασχόλησαν, καταλήξαμε στο βραβείο μας, το βραβείο της Π.Ε.Κ.Κ. για την καλύτερη ταινία του ελληνικού τμήματος, που συγκεντρώνει τα εξής χαρακτηριστικά: Συμπυκνώνει με επιτυχία ένα μυθιστόρημα, δίχως να προδίδει το πνεύμα του, καταφέρνει την ανασύσταση μιας ολόκληρης εποχής, επιμένοντας στη φωτογραφία και στην ατμόσφαιρα, υπογραμμίζει την ξεχωριστή ιδιότητα του σινεμά να συνδυάζει στο πέρασμα του χρόνου την οδύνη των χαμένων ευκαιριών με το καταφύγιο στην αναπόληση των χαμένων παραδείσων».

Το βραβείο κέρδισε η ταινία του Ευθύμη Μιχελουδάκη «Μόλλυ 6 με 8».

Βραβείο Τεχνικής Αρτιότητας της Ένωσης Τεχνικών Κινηματογράφου και Τηλεόρασης ΕΤΕΚΤ

Στην ταινία «Άβανος» σε σκηνοθεσία του Παναγιώτη Χαραμή.

Το 41ο Φεστιβάλ Ελληνικών Ταινιών Μικρού Μήκους Δράμας θα διεξαχθεί στην αίθουσα «Ολύμπια» και το Δημοτικό Ωδείο, δίνοντας το καθιερωμένο του ραντεβού με το πιο ζωντανό κομμάτι της ελληνικής κινηματογραφίας: τους νέους Έλληνες μικρομηκάδες. Αλλά και αυτούς που επιμένουν στην μικρή φόρμα αντιμετωπίζοντας την μικρού μήκους ταινία όπως της αξίζει: ως ένα αυτόνομο έργο τέχνης.

Στη φετινή διοργάνωση θα προβληθούν συνολικά 195 ταινίες από 52 χώρες (σε όλα τα προγράμματά της).

Όπως σημειώνει ο Καλλιτεχνικός Διευθυντής του Φεστιβάλ, Αντώνης Παπαδόπουλος «Η ταινία μικρού μήκους αποδεικνύεται ο πλέον ώριμος χρονικογράφος του καιρού μας. Το μέγεθος και η διάρκεια βοηθούν στην ταχύτητα της αποτύπωσης. Η δημιουργική προσέγγιση όμως των σκηνοθετών, και το ταλέντο, προσδίδουν αυτή την γλυκιά, ουμανιστική ‘’γεύση’’ που αγκαλιάζει και τις πιο τραχιές συγκρούσεις της ζωής.Το σίγουρο είναι, ότι στην ελληνική ταινία μικρού μήκους, μπορούμε να ανιχνεύσουμε τάσεις και σχολές.

Αλλά κυρίως, μπορούμε να διαπιστώσουμε μια συγκροτημένη εθνική κινηματογραφία»

ΤΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΔΙΑΓΩΝΙΣΤΙΚΟ

Από τις συνολικά 227 αιτήσεις που τελικά κατατέθηκαν (αριθμός που ξεπερνά κάθε προηγούμενο), 67 ταινίες θα διεκδικήσουν τα βραβεία της 41ης διοργάνωσης.  Από αυτές οι 4 είναι ντοκιμαντέρ και οι 2 animation.

Συμμετέχουν αρκετοί παλιοί γνώριμοι του φεστιβάλ που έχουν διακριθεί στο παρελθόν αλλά και πολλοί πρωτοεμφανιζόμενοι. 

H οικονομική κρίση συνεχίζει να απασχολεί μια μερίδα των νεαρών δημιουργών: ανεργία, φτώχια, επαγγελματική κατάρρευση, ξενιτιά, χρέη, εξώσεις, κατασχέσεις και τζόγος.

Όμως πρωταγωνιστικό ρόλο φέτος έχουν οι εργασιακές σχέσεις: απλήρωτοι εργαζόμενοι που καταλήγουν στο δρόμο και το κρύβουν από το περιβάλλον τους, υπάλληλοι που δεν έχουν να φάνε, διεφθαρμένοι συνδικαλιστές που αποτελούν μέρος του προβλήματος, εργατικά ατυχήματα, αλλά και ταξικές ανισότητες, σχέση πολίτη-αστυνομίας, πολιτικές αλληγορίες. Ταυτόχρονα, νέες θεματικές ενότητες έχουν έρθει στο προσκήνιο: η γενιά των social media, η νέα γλώσσα των κοινωνικών μέσων δικτύωσης, ο εθισμός στο διαδίκτυο, η «σελφίτιδα» και η φρενίτιδα των live, οι ερωτικές γνωριμίες μέσω F/B, αλλά και τα fake news στην ανθρωποφάγα τηλεόραση που αναπαράγει τα στερεότυπα απέναντι στους ξένους.

Τα γηρατειά, η μοναξιά, το αλτσχάϊμερ, η κακοποίηση γυναικών, η εγκατάλειψη παιδιών, οι αυτοκτονίες, οι δυσκολίες που αντιμετωπίζουν τα ΑΜΕΑ, η σχέση εγγονών και παππούδων συνεχίζουν να απασχολούν μια σημαντική μερίδα δημιουργών. Αν και φέτος λείπουν οι κωμωδίες, αρκετοί σκηνοθέτες έχουν επιλέξει να διηγηθούν μετααποκαλυπτικές ιστορίες για το ζοφερό αύριο ενός πολιτισμού σε παρακμή.

Οι ανθρώπινες σχέσεις, η διαχείριση της απώλειας, η οικογένεια και ο έρωτας συνεχίζουν σταθερά να εμπνέουν τους δημιουργούς, ενώ κάποιοι τολμούν να θίξουν θέματα ταμπού (όπως οι ομοφυλοφιλικές ερωτικές σχέσεις μεταξύ Ελληνοκύπριων και Τουρκοκύπριων).

Από φέτος, στο Εθνικό Φεστιβάλ, θεσπίζεται ένα ακόμα βραβείο για ταινίες που αφορούν στην κλιματική αλλαγή και το φυσικό περιβάλλον. Το βραβείο θα συνοδεύεται από χρηματικό έπαθλο 4.000 ευρώ και προσφέρεται από την εταιρεία «Κύκλωψ».

Τα μέλη της φετινής κριτικής επιτροπής είναι κινηματογραφιστές που στο παρελθόν έχουν βραβευθεί στο Φεστιβάλ Δράμας.

Πρόεδρος: Βασίλης Καρδάσης, πρόεδρος του Ελληνικού Ανοιχτού Πανεπιστημίου

Μέλη (με αλφαβητική σειρά):

Βαγγέλης Λυμπερόπουλος, σκηνοθέτης, παραγωγός

Έλενα Μαυρίδου, ηθοποιός

Άρης Σταύρου, κινηματογραφιστής

Γιώργος Τελτζίδης, σεναριογράφος, σκηνοθέτης

Τον ρόλο του κριτικού σχολιαστή του φετινού ελληνικού προγράμματος (Grand Temoin) έχει αναλάβει η ιστορικός κινηματογράφου και διδάσκουσα ιστορίας κινηματογράφου Γιάννα Αθανασάτου.

Ακολουθεί η λίστα των ταινιών που προκρίθηκαν: