Μια γερμανική πολυεθνική εταιρεία αποφασίζει να απολύσει 1100 εργαζόμενους σε ένα από τα εργοστάσια της που βρίσκεται στη Γαλλία. Η αντίδραση και ο αγώνας καθώς και οι δοκιμασίες μέσα από τις οποίες περνά ο αγώνας αυτός , αποτελούν τα κεντρικά σημεία πάνω στα οποία εξελίσσεται η πλοκή της ταινίας. Σκηνοθετημένη με έντονα τα στοιχεία του ντοκιμαντέρ και παρόλο που πρόκειται για μυθοπλασία ο τρόπος που καταγράφονται τα γεγονότα και κυρίως η θεματική αυτών, σου δίνουν την αίσθηση ότι πρόκειται για πραγματικά γεγονότα. Καθημερινά άλλωστε δεν κλείνουν εργοστάσια όχι γιατί δεν είναι κερδοφόρα αλλά γιατί η μεταφορά τους σε άλλες χώρες με φτηνό εργατικό προσωπικό, εξασφαλίζει πολλά περισσότερα κέρδη στους μεγαλομετόχους;
Οι εργαζόμενοι λοιπόν βρίσκονται σε πόλεμο με:
Την εταιρεία που ενδιαφέρεται για το μέγιστο κέρδος των μεγαλομετόχων της και που δεκάρα τσακιστή δε δίνει για το μέλλον των εργαζομένων.
Το κράτος που επιδιώκει να προβάλλει ένα καθαρό πρόσωπο προς τον εργαζόμενο. Δείχνει λοιπόν ότι ενδιαφέρεται για τα συμφέροντά του και δρα προστατευτικά προς αυτόν , αλλά επί της ουσίας στηρίζει την εταιρεία.
Τη δικαιοσύνη που πατρονάρεται από το κράτος , άρα και αυτή προασπίζει τα συμφέροντα της εταιρείας.
Όλους τους παραπάνω αντίπαλους έχουν να αντιμετωπίσουν στη μάχη αυτή, οι εργαζόμενοι.
Και μέσα σ’ αυτόν τον πόλεμο αναδεικνύεται η μορφή του ήρωά μας, του Λοράν, ενός εργαζόμενου που μετέχει στο συντονισμό της δράσης , την οργάνωση του αγώνα και τις διαπραγματεύσεις.
Σε ένα σύστημα που έχει φυσικά φροντίσει να μετατρέψει τους ανθρώπους σε αντικείμενα, πόσο μπορεί ο κοινός αγώνας , η θυσία η στέρηση, η αλληλεγγύη, η ενότητα να αποτελέσουν ισχυρά κίνητρα για την επίτευξη στόχων που δεν αφορούν μόνο εσένα τον ίδιο αλλά και τους επόμενους που θα ΄ρθουν; Όταν η εξάρτησή σου από το χρήμα είναι άμεση τι θα προτιμήσεις; Τα ψίχουλα της εταιρείας με αντάλλαγμα τον προσωπικό σου εξευτελισμό και την υποταγή σου στο κυρίαρχο σύστημα ή τη διεκδίκηση των στοιχειωδών δικαιωμάτων σου; Με το ρίσκο βέβαια να τα χάσεις όλα εκτός από την αξιοπρέπειά σου;
Ο ήρωάς μας αντιλαμβάνεται ότι σε ένα καπιταλιστικό σύστημα οι αποτελεσματικές διεκδικήσεις είναι αυτές που στοχεύουν στην ανατροπή του ίδιου του συστήματος. Πρέπει όμως να πείσει και τους άλλους γι αυτό. Αναλαμβάνει λοιπόν το ρίσκο του αγώνα που απαιτεί ενότητα , σκέψη, αφοσίωση πίεση έντονη προς την πολυεθνική και τους στυγνούς εκπροσώπους της, αναπλαισίωση των στόχων και των οραμάτων, ταξική συνείδηση, αλληλεγγύη.
Η πολιτική της πολυεθνικής γνωστή. Να σπείρει το «διαίρει και βασίλευε» στους εργαζόμενους. Το σύστημα φοβάται τη δύναμη των δούλων του. Μόνο που οι ίδιοι δεν το καταλαβαίνουν.
«Μη νομίζετε ότι τα αφεντικά μας δεν τρώγονται σαν εμάς…» αναφέρει προς το τέλος της ταινίας ο Λοράν. «Η διαφορά μας είναι ότι όταν αποκτούν ένα στόχο που δεν είναι άλλος από την αύξηση των κερδών τους φυσικά, γίνονται μια γροθιά. Ενώ εμείς δρούμε διασπαστικά . Γιατί δεν μπορούμε να βρούμε τον κοινό μας στόχο». Και έχει απόλυτο δίκιο.
Όταν η διάσπαση επέρχεται και όλα αποτυγχάνουν , ο Λοράν αναλαμβάνει να πληρώσει το τίμημα της επιλογής του…
Μια εξαιρετική ταινία βαθύτατα υπαρξιακή, ανθρώπινη , πολιτική. Εξαιρετική και η ερμηνεία του Βενσάν Λιντόν που τον είχαμε απολαύσει στο « Νόμο της Αγοράς» του ίδιου σκηνοθέτη.
Τη συνιστώ ανεπιφύλακτα.
---------------------------------
Μέλος της Κινηματογραφικής Λέσχης Πετρούπολης. Είναι εκπαιδευτικός. Τον ελεύθερο χρόνο της ,διαβάζει, βλέπει ταινίες, και παρακολουθεί τα τεκταινόμενα που λαμβάνουν χώρα στο κοινωνικό γίγνεσθαι. Τον υπόλοιπο ελάχιστο ελεύθερο χρόνο της , απλά προσπαθεί να διατηρεί την ψυχραιμία της…
