🎈Συμμετέχουμε
στη δράση του Κοινωνικού Παντοπωλείου της Διεύθυνσης Παιδείας, Πρόνοιας
& Κοινωνικής Πολιτικής, για τη συγκέντρωση προϊόντων για την
διανομή της δομής.
Το "Poor Things" του Γιώργου Λάνθιμου είναι μια προσαρμογή του
μυθιστορήματος του Alasdair Gray του 1992, από το σεναριογράφο του "The
Favourite" Tony McNamara, με σκοτεινό και διασκεδαστικό χιούμορ. Μια αψεγάδιαστη ταινία, ένα "λανθιμικό" αριστούργημα, αρκετά προσβάσιμο στο ευρύ κοινό.
"Why keep it in my mouth if it is revolting?"
Η απίστευτη ιστορία της Bella Baxter, μιας νεαρής γυναίκας που ανασταίνεται
χάρη στον ιδιοφυή και αντισυμβατικό επιστήμονα Δρ. Godwin Baxter (Willem
Dafoe). Υπό την προστασία του Baxter, η Bella ανυπομονεί να μάθει. Διψασμένη
από την εμπειρία που στερείται, η Bella το σκάει με τον Duncan Wedderburn
(Mark Ruffalo), έναν ικανό και με αμβλυμμένη ηθική δικηγόρο, σε μια
περιπέτεια περιπλάνησης σε όλες τις ηπείρους. Απελευθερωμένη από τις
προκαταλήψεις και τα στεγανά της εποχής της, η Bella αποφασιστικά επιδιώκει
να δώσει τη μάχη της για την ισότητα και την ελευθερία.
Σε αυτό το σουρεαλιστικό, φεμινιστικό παραμύθι, οι άντρες της ζωής της, βλέπουν την Bella
ως κάτι που πρέπει να κατέχεται και να ελέγχεται και αντιπροσωπεύουν
διαφορετικές εκφράσεις αρρενωπότητας: Ο πληρεξούσιος πατέρας/δημιουργός της,
ως άλλος Ντον Λόπε/Φρανκενστάιν, Godwin, ένας τρελός
επιστήμονας με βίαιες ουλές σε όλο του το πρόσωπό από την παιδική του ηλικία
ως αντικείμενο δοκιμής για τον πατέρα του, τον οποίο η Bella αναφέρει ως
"Θεό"(God), θέλει να την κρύψει μακριά από τον κόσμο και τους πιθανούς κινδύνους. Ο τρομοκρατημένος μαθητής του Max
McCandles (Ramy Youssef), που επιστρατεύτηκε για να μελετήσει τη Bella,
θέλει να την κάνει γυναίκα του. Και ο δανδής δικηγόρος Duncan Wedderburn, ο πρώτος της εραστής, βλέπει μια σεξουαλική κούκλα,
τόσο άγρια και περιπετειώδη όσο αυτός, έτοιμη να αποδράσει από την
καθωσπρέπει κοινωνία της εποχής, που όπως αναφέρεται σε πολλά σημεία της
ταινίας «είναι βαρετή και καταστρέφει την ψυχή». Όλοι υποθέτουν ότι η Bella
δεν θα είναι πολύ μεγάλο πρόβλημα. Και όλοι κάνουν λάθος!
"If I know the world, I can improve."
Η Bella κινείται σαν κούκλα που δεν έχει καταλάβει ακόμα ότι έχει
αρθρώσεις και μιλάει με ημιτελείς, παιδικές προτάσεις. Όχι τόσο σαν ένα
μικρό παιδί, αλλά σαν μαριονέτα. Και η Bella εξελίσσεται γρήγορα. Μαθαίνει
να περπατάει και να μιλάει, να σκέφτεται, να αυνανίζεται, να χορεύει, να
διαβάζει και να φιλοσοφεί για τις ανισότητες της κοινωνίας, τα θέματα της
πατριαρχίας και της γυναικείας καταπίεσης, των ανθρώπινων σχέσεων, της
σεξουαλικής απελευθέρωσης. Δεν της περνάει από το μυαλό να μην κάνει, ή να
μην πει, ακριβώς αυτό που της αρέσει ή σκέφτεται. Και η εξέλιξή της είναι
κατάλληλα ακατάστατη. Ξεκινάει μια οδύσσεια εξερεύνησης της ταυτότητάς
της, πηγαίνοντάς την στην Πορτογαλία, την Αλεξάνδρεια και το Παρίσι.
Έρχεται αντιμέτωπη με την κυνικότητα και τη βαναυσότητα της κοινωνίας,
ανακαλύπτει την "ιδιόμορφη ασθένεια" του χρήματος και προσπαθεί να μάθει
τον κόσμο.
"Πρέπει να ζήσουμε τα πάντα, όχι μόνο τα καλά, αλλά την υποβάθμιση, τη
φρίκη, τη θλίψη… Τότε μπορούμε να γνωρίσουμε τον κόσμο. Και όταν γνωρίζουμε
τον κόσμο, ο κόσμος είναι δικός μας."
"We’re our own means of production."
Είναι ένας βικτωριανός εφιάλτης ή άλλες στιγμές ένα όνειρο, αναμφίβολα όμως
είναι μια από τις πιο πολυτελείς οπτικές απολαύσεις της χρονιάς, με την Emma
Stone στην πιο πλούσια και ενδιαφέρουσα ερμηνεία της.
"I have adventured it and found nothing but sugar and violence. It is
most charming."
Ο Λάνθιμος χρησιμοποιεί ξανά τον φακό fisheye, όπως και στο "The Favourite"
για να μας βάλει σκόπιμα σε αυτόν τον αποπροσανατολιστικό κόσμο. Οι υπέροχες
εικόνες αλλάζουν από το ασπρόμαυρο, σε μια εξωπραγματική παλέτα χρωμάτων,
που ανθίζει ακριβώς καθώς επεκτείνεται και η κοινωνική και πνευματική παλέτα
της Bella. Η οπτική της είναι ένα ονειρικό τοπίο, με ψυχεδελικούς ουρανούς.
Ωστόσο, ο Λάνθιμος πάλι με κάποιο τρόπο βρίσκει μια παράλογη γραμμή για να
εστιάσει στην ουσία, δείχνοντας την αγάπη του προς το γυναικείο φύλο σε μια
ανορθόδοξη περιπέτεια ενηλικίωσης, και δίνει στη Bella την ανεξαρτησία της
και μαζί με αυτό, ένα αίσιο τέλος.
Η ταινία βραβεύτηκε με Χρυσό Λέοντα στο Φεστιβάλ Βενετίας, έχει ήδη 7 υποψηφιότητες για Χρυσές Σφαίρες και όσο για τα Όσκαρ, αναμένουμε να έχει τη δυναμική που της αξίζει.
"It is your body, Bella Baxter. Yours to use freely."
Μένει στην Πετρούπολη και είναι μέλος της Κινηματογραφικής Λέσχης από
το 2011. Ασχολείται με τα οικονομικά και το χορό. Στον ελεύθερο χρόνο της κάνει γιόγκα, διαβάζει βιβλία και βλέπει
πολλές ταινίες και ξένες σειρές.
Ίντριγκες, δολοπλοκίες, υστεροβουλίες, αθέμιτοι ανταγωνισμοί, σιωπηλές εντάσεις, ήσυχα μίση, ανυπαρξία θετικών συναισθημάτων, άνθρωποι σκιές που περιφέρονται άσκοπα, καταβάλλοντας υπέρμετρες προσπάθειες για την κατοχή μιας θέσης αλλά και για τη διατήρηση αυτής. Και μιλάμε φυσικά για θέση εξουσίας. ‘Ένα συνεχόμενο παιχνίδι προσδιορισμού της ταυτότητας, μέσω της επιβολής της δύναμης του ενός στον άλλον. Ενός παιχνιδιού που οι παίχτες άλλοτε αισθάνονται σίγουροι για τον εαυτό τους, και άλλοτε αντιλαμβάνονται την αδυναμία τους και τη ματαιότητα όλου αυτού. Ματαιότητα, γιατί τα πραγματικά συναισθήματα είναι βαθιά καταχωνιασμένα. Και μαζί με αυτά οι ανθρώπινες ανάγκες με βασικότερη αυτή της ουσιαστικής επικοινωνίας. Μέσα σε ένα απομονωμένο και αποκομμένο νοσηρό περιβάλλον- που το συναντάμε συχνά στις ταινίες του Λάνθιμου- παλάτι αυτή τη φορά, οι άνθρωποι παραμορφώνονται και συμπεριφέρονται με την ανάλογη συμπεριφορά που ταιριάζει στους κλειστούς απομονωμένους χώρους. Μια συμπεριφορά που αφορμάται από το ατομικό συμφέρον οπότε είναι καταδικασμένη στο να μην εκπληρώσει τελικά τις ουσιαστικές προσδοκίες των ηρώων. Που δεν είναι φυσικά αυτές που νομίζουν ότι είναι. Γιατί στην πραγματικότητα προσδοκούν αυτό που φοβούνται να ομολογήσουν.
Την ουσιαστική ανθρώπινη επαφή. Μόνο που είναι αδύνατο να το συνειδητοποιήσουν. Η εξουσία και το κυνήγι αυτής τους τυφλώνει. Και το παράδοξο, πιστεύουν ότι μέσω αυτής θα αντικρίσουν το φως της ευτυχίας που φυσικά δεν έρχεται ποτέ. Πολιτική , κοινωνική, ανθρωποκεντρική , πολυεπίπεδη ταινία, άρτια σκηνοθετημένη, με εξαιρετικές ερμηνείες, αξίζει πραγματικά η θέασή της. Εξαιρετική η τελευταία σκηνή, όπου αναδεικνύεται – δε θα μπορούσε να περιγραφεί καλύτερα- μια μεγάλη αλήθεια: Είτε ασκείς, είτε σου ασκείται εξουσία, είτε έχεις την ψευδαίσθηση ότι μπορείς να αντιστρέψεις τους κανόνες του εφιαλτικού αυτού του παιχνιδιού και να βρεθείς εσύ στη θέση του εξουσιαστή, οι ρόλοι στο τέλος και οι φέροντες αυτούς παραμένουν οι ίδιοι. Κυρίως όμως ίδια παραμένει η δυστυχία σας. Γιατί οι ανάγκες παραμένουν ανεκπλήρωτες και μετατρέπονται σε απωθημένα. Απωθημένα που σου τρώνε κάθε μέρα την ψυχή. Τα αθώα τρωκτικά που υπό άλλες συνθήκες θα ομόρφαιναν τη ζωή σου, τώρα σε κατατρώνε μέρα με τη μέρα… Και εδώ οι ρόλοι εξαϋλώνονται και οι φέροντες αυτούς, γίνονται ένα σώμα περιτριγυρισμένο από τα τρωκτικά… Η Ευνοούμενη / The Favourite >>
---------------------------------
Καλλίτσα Βλάχου
Μέλος της Κινηματογραφικής Λέσχης Πετρούπολης. Είναι εκπαιδευτικός. Τον ελεύθερο χρόνο της ,διαβάζει, βλέπει ταινίες, και παρακολουθεί τα τεκταινόμενα που λαμβάνουν χώρα στο κοινωνικό γίγνεσθαι. Τον υπόλοιπο ελάχιστο ελεύθερο χρόνο της , απλά προσπαθεί να διατηρεί την ψυχραιμία της…
Ο Στίβεν είναι ένας διαπρεπής καρδιοχειρουργός, παντρεμένος με την Άννα, μία καταξιωμένη οφθαλμίατρο. Είναι ευκατάστατοι και ζουν ευτυχισμένοι με τα δύο τους παιδιά, τη δεκατετράχρονη Κιμ και τον δωδεκάχρονο Μπομπ. O Στίβεν έχει αναπτύξει φιλική σχέση με τον Μάρτιν, ένα δεκαεξάχρονο αγόρι, ορφανό από πατέρα, το οποίο μοιάζει να έχει υπό την προστασία του. Τα πράγματα παίρνουν ολέθρια τροπή όταν ο γιατρός συστήνει τον Μάρτιν στην οικογένεια του, αναστατώνοντας τον κόσμο τους, ενώ ο ίδιος καλείται να επιλέξει ανάμεσα σε μια ασύλληπτη θυσία και τον κίνδυνο να χάσει τα πάντα. Ο Λάνθιμος σημαδεύει με την κάμερά του τη ζωή ανθρώπων που δεν έχουν καμιά απολύτως συνείδηση, πέρα από εκείνη της επαγγελματικής καταξίωσης και της επίπλαστης ευτυχίας (που αμφότερα βασίζονται στον άκρατο υλισμό και την εγωπάθεια) πετυχαίνοντας ακριβώς στο κέντρο το στόχο του. Μια εντυπωσιακή ταινία που απαιτεί σκέψη. Ένα βήμα μπροστά για το σινεμά του Λάνθιμου. Η ταινία ήταν υποψήφια για τον Χρυσό Φοίνικα στο φετινό φεστιβάλ Κανών και έφυγε με το Βραβείο Σεναρίου.
Η Κινηματογραφική Λέσχη του Δήμου Πετρούπολης είναι μία ομάδα εθελοντών, που δραστηριοποιείται από το 1989, με σκοπό την διοργάνωση κινηματογραφικών προβολών και τη διαμόρφωση του προγράμματος των ταινιών που προβάλλονται κάθε χρόνο στο Θερινό και τον Χειμερινό Κινηματογράφο του Δήμου Πετρούπολης. Προγραμματίζονται προβολές με γνώμονα την πιο αντιπροσωπευτική και πληρέστερη παρουσίαση ταινιών από το σύγχρονο Ελληνικό και Ευρωπαϊκό και Αμερικανικό Κινηματογράφο, τα νέα ρεύματα της παγκόσμιας κινηματογραφικής τέχνης και τις βραβευμένες ταινίες από τα διεθνή φεστιβάλ.
.png)
