Τζο ο Λεμονάδας / Lemonade Joe
Φωτογραφία: Βλαντιμίρ Νοβότνι | Μοντάζ: Μιροσλάβ Χάγιεκ, Τζίτκα Σούλκοβα | Μουσική: Γιαν Ρούτσλικ, Βλάστιμιλ Χάλα | Πρωταγωνιστούν: Κάρελ Φιάλα, Μίλος Κοπέκι, Κβέτα Φιάλοβα
Μετά το θάνατο του Στάλιν το 1953, στις χώρες της Ανατολικής Ευρώπης και των Βαλκανίων ξέσπασε μια νέα εποχή ελευθερίας, με έντονη επιρροή στον κινηματογράφο. Στην Τσεχοσλοβακία, γεννήθηκε ένα από τα πιο ξεχωριστά κινηματογραφικά κινήματα στον κόσμο, το Τσέχικο Νέο Κύμα, το οποίο αντλούσε την έμπνευσή του κυρίως από τα πολιτικά γεγονότα της εποχής. Ο Λίπτσκι είναι ένας από τους πιο σημαντικούς εκπροσώπους αυτού του κινήματος, διαπρέποντας στον τομέα της κωμωδίας, ενώ υπηρέτησε και ως καλλιτεχνικός διευθυντής στο Σατιρικό Θέατρο της Πράγας.
Ένα εξαιρετικό παράδειγμα αυτής της κινηματογραφικής αναγέννησης είναι η εκκεντρική παρωδία γουέστερν *Τζο ο Λεμονάδας*, που επιτίθεται αμείλικτα κατά των χολιγουντιανών γουέστερν και του αμερικανικού καπιταλισμού, και είναι δύσκολο να πιστέψει κανείς ότι γυρίστηκε στην Τσεχία το 1964.
Η ιστορία διαδραματίζεται σε μια τυπική πόλη του Φαρ Ουέστ, όπου κυριαρχούν ο αλκοολισμός και η εγκληματικότητα, και εισέρχεται ο "φτωχός και μόνος καουμπόι", ο Τζο ο Λεμονάδας. Ο Τζο ενώνει τις δυνάμεις του με τους λίγους "καλούς" συμμάχους του στην αντιαλκοολική μάχη και προωθεί την Λόκα Κόλα, ένα μη αλκοολούχο ποτό.
Η ταινία, γυρισμένη σε μονοχρωμίες με εναλλασσόμενες αποχρώσεις, βασίζεται κυρίως στην εικόνα και τα τραγούδια που συμπληρώνουν την πλοκή. Το στιλ της εναλλάσσεται συνεχώς, παραπέμποντας άλλοτε σε βωβές ταινίες, άλλοτε σε μιούζικαλ ή animation. Δεν αφήνει τίποτα όρθιο από τα κλισέ των γουέστερν: καυγάδες, σαλούν, πιστολέρος, μονομαχίες – όλα σατιρίζονται και καταρρίπτονται με έναν μοναδικό και απολαυστικό τρόπο.
🏆Βραβείο καλύτερης ταινίας στο φεστιβάλ του Σαν Σεμπαστιάν
🏆Επίσημη πρόταση της Τσεχοσλοβακίας για το ξενόγλωσσο Όσκαρ
Δείτε ακόμη:
- "Η καθώσπρέπει κοινωνία καταστρέφει την ψυχή" - Poor Things | EDITORIAL
- Περασμένες Ζωές της Σελίν Σονγκ | EDITORIAL
- «Τα Μαθήματα της Μπλάγκα» του Στέφαν Κομαντάρεφ | EDITORIAL
- Στο Γραφείο Καθηγητών του Ιλκέρ Τσατάκ | EDITORIAL
- Είναι οι «Συνάδελφοι ηρωικοί οικοδόμοι...» Οι δικοί μας ήρωες! | EDITORIAL
- Το Μπλε Καφτάνι της Μαριάμ Τουζανί | EDITORIAL
- "The Whale" του Ντάρεν Αρονόφσκι | EDITORIAL
- Πίσω από τις Θημωνιές | EDITORIAL
- "Μαύρος Κότσυφας, Μαύρο Βατόμουρο" της Ελένε Ναβεριάνι | EDITORIAL
- Τα πνεύματα του Ινισέριν του Μάρτιν ΜακΝτόνα | EDITORIAL
- "Με αξιοπρέπεια" του Δημήτρη Κατσιμίρη
- "Τέρμα τα ψέματα" - The Batman | EDITORIAL
- «Io Capitano» του Ματέο Γκαρόνε | EDITORIAL
- Οι ταινίες μου: Requiem for a Dream | EDITORIAL
- Οι ταινίες μου: Bram Stoker’s Dracula | EDITORIAL
- «Η Αρπαγή» της Ιρίς Καλτενμπάκ | EDITORIAL