Οι προτάσεις μας: Αποκάλυψη Τώρα! | EDITORIAL
Είναι αναρίθμητα αυτά που σκέφτομαι να γράψω για το "Αποκάλυψη Τώρα!" του
Κόπολα αλλά η ίδια η ταινία με τον κρυμμένο πλούτο της δεν σε αφήνει να το
κάνεις. Κάθε φορά θα εφευρίσκεις και θα αποκρυπτογραφείς κάτι νέο όταν ακούς
τον Kurtz (Marlon Brando) να απαγγέλει Έλιοτ ή να χάνεσαι στην λογική
ασυναρτησία της ακατάσχετης φλυαρίας του ανώνυμου φωτογράφου (Dennis Hopper).
Μπορείς να πάρεις την ταινία σκηνή-σκηνή και να ξεκινήσεις την ανάλυση σου
αλλά είναι σίγουρο ότι θα χαθείς πιο γρήγορα και από το χωριό που
βομβαρδίζεται από τα αμερικανικά ελικόπτερα υπό τους ήχους του Wagner.
Ο Φράνσις Κόπολα στη διάρκεια της απονομής του Χρυσού Φοίνικα στις Κάννες είπε
ότι η "Η ταινία μου δεν είναι απλά μια ταινία για το Βιετνάμ, είναι το
Βιετνάμ". Αυτό ήταν το όραμα του. Να αποτυπώσει με τρόπο αυθεντικό,
καταγγελτικό και καθαρό της παράνοιας ενός πολέμου καταστροφικού για την
Αμερικανική κοινωνία που τη βύθισε στον διχασμό αλλά υπήρξε ο προπομπός για
την ανάπτυξη κοινωνικών κινημάτων. Ίσως όμως να επηρεάστηκε από τις συνθήκες
κάτω από τις οποίες έπρεπε να γυρίσει την ταινία και βίωσε τον δικό του τρόμο:
βρέθηκε εν μέσω αληθινής πολεμικής σύγκρουσης, καταστράφηκαν σκηνικά από
τυφώνες και κακοκαιρία, ο Martin Sheen έπαθε καρδιακό επεισόδιο, ο Brando
εμφανίστηκε στα γυρίσματα υπέρβαρος και ξυρισμένο κεφάλι, ο Hopper όπως και ο
ίδιος ο Κόπολα βρίσκονταν υπό την επήρεια ουσιών με αυτοκτονικές τάσεις ενώ
ταυτόχρονα η εταιρεία παραγωγής κατέρρεε από τον υπέρογκο προϋπολογισμό. Όλα
αυτά οδήγησαν στο να κυκλοφορήσει η ταινία για τις ανάγκες του Φεστιβάλ μισή
με τον σκηνοθέτη να παρουσιάζει την τελική έκδοση (με επιπλέον σκηνές και
περιεχόμενο) αρκετά χρόνια αργότερα ενώ πρόσφατα παρέδωσε και την Final Cut
έκδοση.
Βασιζόμενη στο μυθιστόρημα του Τζόσεφ Κόνραντ "Η Καρδιά του Σκότους", η ταινία
ακολουθεί το ταξίδι του λοχαγού Willard στα άδυτα της Καμπότζης με στόχο να
σταματήσει την τυραννική διοίκηση του Συνταγματάρχη Kurtz ο οποίος έχει
στρέψει τους ιθαγενείς κατά των Αμερικανικών δυνάμεων. Η πρώτη σκηνή της
ταινίας είναι από τις πιο αναγνωρισμένες στην ιστορία του κινηματογράφου. Τα
ελικόπτερα τελειώνουν το έργο τους καίγοντας το πλούσιο βιετναμέζικο δάσος και
ακούγεται η φωνή του Jim Morrison να "ανακοινώνει": This The End. Ένα
διαχρονικό αριστούργημα για την παράνοια του ανθρώπου, της ηθικής και του
πολέμου για την αμερικανική αλλά και παγκόσμια κοινωνία. Ο Κόπολα θα επιλέξει
να δώσει ένα συμβατικό τέλος περισσότερο για να μην επιβαρύνει περισσότερο
ηθικά και ψυχικά τον θεατή μιας και οι μνήμες από την σφοδρή σύγκρουση στο
Βιετνάμ είναι νωπές το 1979. Προτού λυτρώσει χαριστικά τον θεατή, τον έχει
παρασύρει στην παράνοια και την τρέλα της ανθρώπινης ψυχής όπου πάντα θα
αποκρυσταλλώνεται μέσα από τον εκπληκτικό αισθητικά, σκηνοθετικά και
υποκριτικά μονόλογο του Μπράντο μέσα από το σκοτάδι : (Μεταφέρεται αυτούσια)
"I've seen horrors... horrors that you've seen. But you have no right to
call me a murderer. You have a right to kill me. You have a right to do
that... but you have no right to judge me. It's impossible for words to
describe what is necessary to those who do not know what horror means.
Horror... Horror has a face... and you must make a friend of horror. Horror
and moral terror are your friends. If they are not, then they are enemies to
be feared. They are truly enemies! I remember when I was with Special
Forces... seems a thousand centuries ago. We went into a camp to inoculate
some children. We left the camp after we had inoculated the children for
polio, and this old man came running after us and he was crying. He couldn't
see. We went back there, and they had come and hacked off every inoculated
arm. There they were in a pile. A pile of little arms. And I remember... I...
I... I cried, I wept like some grandmother. I wanted to tear my teeth out; I
didn't know what I wanted to do! And I want to remember it. I never want to
forget it... I never want to forget. And then I realized... like I was shot...
like I was shot with a diamond... a diamond bullet right through my forehead.
And I thought, my God... the genius of that! The genius! The will to do that!
Perfect, genuine, complete, crystalline, pure. And then I realized they were
stronger than we, because they could stand that these were not monsters, these
were men... trained cadres. These men who fought with their hearts, who had
families, who had children, who were filled with love... but they had the
strength... the strength... to do that. If I had ten divisions of those men,
our troubles here would be over very quickly. You have to have men who are
moral... and at the same time who are able to utilize their primordial
instincts to kill without feeling... without passion... without judgment...
without judgment! Because it's judgment that defeats us."
----------------------------------------------------------------------
Σάββας Σκληρός
Μέλος της Κινηματογραφικής Λέσχης. Γεννήθηκε στη Νέα Ιωνία και κατοικεί από το 1998 στην Πετρούπολη. Είναι απόφοιτος του τμήματος Πολιτικής Επιστήμης και Ιστορίας του Παντείου Πανεπιστημίου. Έχει εργαστεί στον τομέα Ψυχοκοινωνικής Μέριμνας των Ενόπλων Δυνάμεων. Λάτρης του καλού σινεμά, της λογοτεχνίας και του αθλητισμού.
Instagram: @Savas_Skliros
Instagram: @Savas_Skliros
Δείτε ακόμη:
- Οι προτάσεις μας: Θα Έρθει η Φωτιά | EDITORIAL
- Οι προτάσεις μας: Λεωφόρος Πατησίων | EDITORIAL
- Οι προτάσεις μας: Μακριά από τους Ανθρώπους | EDITORIAL
- Οι ταινίες μου: Midsommar | EDITORIAL
- Οι προτάσεις μας: Takva | EDITORIAL
- "Δυστυχώς απουσιάζατε…" | EDITORIAL
- Οι ταινίες μου: Requiem for a Dream | EDITORIAL
- Οι ταινίες μου: Bram Stoker’s Dracula | EDITORIAL
- Το παράσιτο και ο ξενιστής
- "I used to think that my life was a tragedy, but now I realize, it’s a comedy" - Joker
- Πόνος και δόξα... Μια ταινία αυστηρά κατάλληλη για ενήλικες
- Η Μπαλάντα της τρύπιας καρδιάς του Γιάννη Οικονομίδη